درختی دیده ام بی شاخه بی برگ
درختی دیده ام بعدازشب مرگ
تمام شاخه هایش راشکستند
طناب آرزویش راگسستند
تنش شرمنده ی عطرشکوفه
جوانه همنشین شدباعلوفه
دل غمگین اوزخم تبرداشت
به روی صورتش چشمان ترداشت
بیا باغنچه وگل مهربان باش
بیا مرحم به زخم بوستان باش
دوباره باغ باشدباز بلبل
دوباره عطریاس وبوی سنبل
بیا باهم نهال عشق کاریم
به روی سبزه وگل ها بباریم
جهان باسبزه ونقش درختان
بگیردجلوه ی سبزبهاران
شاعر:مهلاپورخدابخش
طبیعت زنده است وغرق صد راز
دلم پروانه شدازشوق پرواز
درختان رابگردم ازدل وجان
گلی خندان شوم ازلطف باران
طبیعت چشمه ی آرامشی ناب
صدای بلبل وآوازمهتاب
طبیعت عطرشبنم طعم شادی
برقصاند زمین رادست بادی
برقصاندسروروی درختان
چه زیبامی شوددشت وبیابان
دودی شده شهر ما
از دست این ماشین ها
باید بشیم دست به کار
تا نشه شهر ما غار
مثل یه غار که تاریکه
یک کوچولو هم باریکه
غاری که خیلی کشندست
همه جاش چاقوی برندست
بیا کنیم کاری
بجای ماشین سواری
سوار بر دوچرخه ها
بریم توی خیابونا
تا شهرمون دودی نشه
زندگیمون طوسی نشه
